این روزها، تغییر محل زندگی از یک آپارتمان در شهر؛ جایی که وضعیت محیط زیست به‌شدت نامطلوب است، به یک خانه‌ی شخصی در حومه‌ی شهر بسیار باب شده است، درواقع، این تمایل باعث شده است که افراد بسیار زیادی کم‌کم به فکر ساخت یک خانه‌ چوبی بیفتند.

در بین انواع مختلف مصالح ساختمانی، الوار چوبی به‌دلیل داشتن مزایای کاربردیِ بی‌چون‌وچرا، بسیار پرطرفدار هستند. مزایایی از جمله؛ تأثیر مثبت بر روی وضعیت سلامت افراد، زنده‌کردن محیط خانه (الوار همیشه به‌خاطر حساسیت‌زایی بسیار اندک‌اش معروف بوده است)، سازگاری با محیط زیست، ظاهر جذاب، حفظ گرما و حرارت، انتخابی خوب برای کارهای تکمیلی ساختمانی و بسیاری موارد دیگر. امروزه سازندگان خانه‌های چوبی بیشتر بر روی الوارِ شکل‌ داده‌ شده و تیرهای ساختمانیِ چند لایه چسب شده تمرکز کرده‌اند.

جهت مشاهده نمونه کارهای خانه چوبی کلیک نمایید.

یکی از سؤالات مهمی که در طول روند ساخت خانه‌های چوبی مطرح می‌‌شود؛ انتخاب سیستم گرمایشی برای خانه و همچنین عایق‌بندی آن است. اگر هنگام ساخت یک خانه‌ چوبی، برای عایق‌بندی آن پول خرج نکنید، هر سیستم گرمایشی که انتخاب کنید، ناکارآمد خواهد بود. در طول زمستان نزدیک به 10 درصد از گرما از طریق کف ساختمان خارج می‌شود. به همین دلیل عایق‌بندی در خانه‌های شخصی بسیار اهمیت دارد. متغییرهای مختلفی برای عایق‌بندی کف ساختمان وجود دارند، اما مؤثرترین آن‌ها سیستم کف‌پوش عایق حرارت است. می‌توانید کارِ نصب این سیستم را به یک متخصص بسپارید و یا می‌توانید خودتان دست‌به‌کار شوید. انجام این کار به‌تنهایی، بستگی به میزان تمایل شما به صرفه‌جویی در هزینه‌ها و اشتیاق ‌تان برای بررسی روند انجام آن خواهد داشت. در این مقاله ما نکات مهمی را که باید در رابطه با یک خانه‌ی چوبی مدنظر قراردهید، توضیح خواهیم داد.

سیستم کف‌پوش‌های عایق حرارت در خانه‌های شخصی علاوه‌ بر مزیت‌های بسیار، معایبی نیز دارد:

به‌واسطه‌ی دمای بهینه‌ی فضا، در سرتاسر ارتفاع اتاق، دما افزایش یافته و راحتی و آسایش حاصل می‌شود. علاوه ‌بر این گرم‌کردن سطوحِ کف‌پوش – تنها سطحی که اشخاص با آن تماس مستقیم دارند – باعث راحتی بیشتر می‌شود.
به‌دلیل دمای پایین سطوح کف، هوای خانه را اندکی حساسیت‌زا می‌کند؛
مصرف سوخت را در سیستم گرمایشی به حداقل می‌رساند، این امر تأثیری بر آسایش گرمایی در یک خانه‎ی چوبی ندارد؛
نوسانات دمای اتاق را به حداقل می رساند؛
از آن‌جایی که این سیستم گرمایشی با حداکثر بازدهی کار می‌کند، برای خانه‌های شخصی گزینه‌ای ایده‌آل است؛
از آن‌جایی که در ترکیبات ساختاری کف‌پوش پنهان شده است، در معرض دید نیست، بنابراین طراحی داخلی خانه را بد شکل نمی‌کند؛
از آن‌جایی که مجهز به سیستم لختی حرارتی معکوس است، اجازه‌ی تغییر دمای سریع اتاق را نمی‌دهد، این مورد، در مواقعی که از خانه فقط به‌عنوان یک محل اقامت دائمی استفاده می‌شود، می‌تواند عیب بزرگی باشد؛ در زمینه نصب و کارهای ساخت، نیاز به عملکردی با کیفیت بسیار بالا دارد، علاوه‌بر این اگر نیاز به اصلاح نقایص و عیوب باشد باید خودتان را برای پرداخت هزینه‌های گزافی آماده کنید؛
ممکن است در زمینه‌ی چینش داخلی کف‌پوش محدودیت‌هایی وجود داشته باشد؛ در کف‌هایی که این سیستم در آن‌ها نصب شده باشد، نمی‌توان از هر وسیله‌ای برای پوشش استفاده کرد. استفاده از اسباب و اثاثیه یا فرش‌های بزرگ و ضخیم برای پوشش سطح آن توصیه نمی‌شود _ ممکن است اتلاف گرما را کاهش دهند.
در این سیستم، ضریب حداکثر دمای قابل‌حصول نسبتاً پایین است. این ویژگی گاهی صاحب ‌خانه را مجبور به نصب رادیاتورهای اضافی می‌کند.
هزینه‌ی سیستم کف‌پوش عایقِ حرارت بسیار بیشتر از سیستم رادیاتور است.

جهت کسب اطلاعات بیشتر از قیمت خانه چوبی با ویلا چوبی تماس حاصل فرمایید.

دو نوع از این سیستم وجود دارد: آبی و الکتریکی. مزیت اصلی این سیستم این است که بر روی فضای داخلی خانه تأثیری نمی‌گذارد، این به این معناست که نیازی به نصب رادیاتور و لوله‌های رابط برای آن‌ها نیست. با این وجود، نصب این سیستم در یک خانه‌ چوبی، به‌ دلیل ویژگی‌های بخصوص ساختار الوار، مستلزم عمل به بعضی توصیه‌های معین است. امروز در این مقاله به شرح نکات دقیقی خواهیم پرداخت. امیدواریم که این اطلاعات مفید واقع شوند.

سیستم کف‌پوش‌های عایقِ حرارت در خانه‌ای که از الوار ساخته شده باشد، می‌تواند کاملاً مشکل گرمایشی داخل خانه را حل کند. از دیگر مزیت‌های بزرگ این سیستم می‌توان به کاهش هزینه‌های قابل‌توجه مادی در طول فصل زمستان اشاره کرد. این مورد فقط در شرایطی رخ می‌دهد که میزان مصرف معقول باشد و لایه‌ی عایق‌سازیِ گرما وجود داشته باشد. نصب این سیستم، امکان استفاده‎ی کامل از فضای مفید داخلی را فراهم می‌کند. همچنین این سیستم اجازه می‌دهد تا جذابیت طبیعی فضای داخلی خانه‌های چوبی حفظ شده و توسط امکانات گرمایشی‌ای که وجودشان درتضاد با ماهیت طراحی خانه‌های چوبی است، از بین نرود. بنابراین از بین دو نوعی که از این سیستم ارائه می‌شود، شما باید همانی را انتخاب کنید که کاملاً مناسب شما است. در ساختمان خانه‌‌های چوبی، برای ساخت بنای کف ساختمان از دو نوع مصالح استفاده می‌شود؛ دال بتُنی یا تیرهای چوبی. غالباً از تیرهای چوبی بیشتر استفاده می‌شود. این تیرها ظرفیت حمل پیِ ساختمان را افزایش نمی‌دهند، همچنین موجب کاهش رسانایی گرمایی ساختمان چوبی نمی‌شوند. هر دو نوع از این سیستم برای هر دو نوع از مصالحِ بنای کفِ ساختمان مناسب خواهند بود. انتخاب هر کدام بسته به سلیقه‌ی فردیِ صاحبان خانه‌ها و ظرفیت گرمایشی مطلوب سیستم صورت خواهد گرفت.

سیستم آبی کف‌پوش‌های عایق حرارت؛ متشکل است از سیستم لوله‌های تقویت‌شده‎ی پلاستیکی، همراه با ماده‌ای (آبی) که در بنای خانه‌های چوبی درون لوله‌ها درحال‌گردش است. متغیر دیگر، سیستم رسانای الکتریکی است که شامل کابل و روکش‌های حرارتی است. باوجود اینکه سیستم آبی کف‌پوش‌های عایقِ حرارت همچنان در میان برخی از صاحبان خانه‌ها پرطرفدار است، امروزه اکثر آن‌ها سیستم رسانای الکتریکی را ترجیح می‌دهند. سیستم لوله‌های تقویت‌شده‎ی پلاستیکی اکثرا در حمام‌ها نصب می‌شود که علت آن سهولت اتصال به منبع آب داغ است. اما احتمال این‌که سیستم آبیِ کف‌پوش‌های عایق حرارت به تاریخ بپیوندد، وجود دارد. صاحبان خانه‌های چوبی بیشتر و بیشتری سیستم رسانای الکتریکی را به‌دلیل سهولت در نصب، سبکی و حداقل میزان مصرف انرژی انتخاب می‌کنند.

نصب سیستم رسانای الکتریکی باید باکیفیت و با در نظر گرفتن تمامی الزامات صورت گیرد، این مسئله بسیار اهمیت دارد. اگر عملیات نصب به‌شایستگی انجام شود، پارامترهای دما می‌توانند به اندازه‌ی ایده‌آل لازم برای زندگی راحت در خانه برسند. علاوه بر این، گرما نیز به‌طور یکسان منتقل خواهد شد. متخصصین سال‌به‌سال سیستم کف‌پوش‌های عایقِ حرارت را کامل‌تر می‌کنند. تغییراتِ به‌روز، منجر به اصلاحات جزئی جدیدی در سیستم شدند: امروزه این سیستم مجهز به ابزار کنترل میزان رطوبت است _ تمامی این موارد به افزایش طول عمر یک ساختمان چوبی کمک می‌کنند.

صاحب ‌خانه‌ای که قصد داشته باشد سیستم کف‌پوش‌های عایق حرارت را در یک خانه‌ی چوبی نصب کند، باید به چند مورد از الزاماتِ فنی توجه کند. این موارد بسیار اهمیت دارند، چراکه کمک می‌کنند تا از بروز مشکلات و موقعیت‌های پرخطر، در طول روند راه‌اندازی سیستم گرمایشی، جلوگیری شود.

در حین نصب سیستم رسانای الکتریکیِ کف‌پوش‌های عایق حرارت باید به یاد داشته باشید:

کابل حرارتی باید به‌طور یک‌پارچه تعبیه شود؛ سرتاسر کف‌پوش خانه باید به یک‌اندازه گرم شود.
ترموستات مجهز به سنسورهای دما در سرتاسر بنای کف ساختمان به‌همراه کیسه باد ایمنی ، از احتراق خودبخودی و داغی بیش از حد سطوح کف‌پوش جلوگیری می‌کند. حداکثر مقداری که باید به‌طور اتوماتیک توسط ترموستات کنترل شود، برای کف‌پوش‌های ساخته‌شده از الوار 40 درجه‌ی سانتی‌گراد است.
آب‌بندی را فراموش نکنید، این کار از نفوذ رطوبت به داخل سیستم جلوگیری خواهد کرد. همه می‌دانند که آب یک رسانای عالی‌ست.
ضخامت کف‌پوش ساخته‌شده از چوبِ سخت (راش، بلوط) نباید بیش از 2.4 سانتی‌متر باشد. کف‌پوش ساخته‌شده از چوب درخت کاج یا صنوبر باید کمتر از 2.2 سانتی‌متر باشد.
قراردادن کابل‌های الکتریکی در محل اسباب و اثاثیه‌ی سنگین عمل مناسبی نیست، چراکه با فشار مداوم ممکن است وزن آن‌ها به کابل الکتریکی آسیب بزند. در مواردی که از سیستم رسانای الکتریکی کف‌پوش‌های عایقِ حرارت استفاده شده باشد، پوشاندن تمام سطح کف‌پوش با فرش الیاف طبیعی یا مصنوعی توصیه نمی‌شود. فرش‌ها به‌عنوان عایق عمل می‌کنند و گرمای تولیدشده کاملاً به اتاق‌ها منتقل نمی‌شود.

دستورات نصب سیستم در یک بنای چوبی

صافکاری روکش بتُن سنگین، وزن خانه‌های ساخته‌شده از الوار و کنده‌ی درخت را بی‌جهت افزایش می‌دهد. به همین دلیل در یک خانه‌ی چوبی عمدتاً از کیسه باد ایمنی برای زیرسازی سیستم کف‌پوش‌های عایقِ حرارت استفاده می‌شود.

ساب‌فلورینگ یا زیرسازی کف‌پوش

مراحل نصب سیستم رسانای الکتریکی کف‌پوش‌های عایق حرارت

بنا و زیرساختِ کف‌پوش باید از هر گونه کثیفی، زباله و گرد و خاکی پاک شده باشد. ترک‌ها و شکاف‌ها با ماده‎ی پرکننده‎ی مخصوص پر شده باشند. باید فقط از ترکیبی استفاده کنید که مخصوص الوار باشد. لطفاً به یاد داشته باشید که اسفنج‌های مخصوص ساختمان‌سازی، مناسب سیستم کف‌پوش‌های عایقِ حرارت نیستند چراکه خصیصه‌های عایق‌های حرارتی را دارند و از ورود گرما به داخل اتاق جلوگیری می‌کنند. قبل از هرچیز باید میله‌ها‎ی راهنما (گاید بار) را نصب کنید، آن‌ها باید کنار پیچ‌های دیوارِ خشک بسته شوند. سپس ماده‌ی عایق‌کننده‌ی حرارتی را جاسازی کنید. این ماده معمولاً دو کاربرد دارد: جریان گرما را معکوس می‌کند و کابل الکتریکی حرارتی را ایزوله می‌کند. این ماده را بین تیرهای حمال قرار دهید. مِش (یا توری فلزیِ) آغشته به زینک را در بالای ماده‌ی عایق‌کننده بگذارید. کابل الکتریکی را به موازات میله‌های راهنما قرار دهید. فاصله‌ی بین آن‌ها باید حدوداً یک سانتی‌متر باشد. در محل‌های تقاطع کابل و میله‌های کمکی باید بُرش‌هایی ایجاد کنید و آن‌ها را تا سطح چینش لایه‌ی عایق حرارتی عمیق کنید. هر بُرش اره‌شده را با فویل فلزی بپوشانید. کابل را بوسیله‌ی تسمه به تیر محکم کنید. اگر لازم است که کابل را به مِش متصل کنید، باید این کار را به‌کمک گیره و بست انجام دهید. در خانه‌های چوبی، حداقل ارتفاع کیسه باد ایمنی در زیرسازی سیستم کف‌پوش عایقِ حرارت، 3 سانتی‌متر است.

پس از سامان‌دهی سیستم کف‌پوش‌های عایقِ حرارت، می‌توانید به سراغ ترکیبات کف‌پوشِ نهایی بروید. توصیه می‌شود که در مرحله نصب آن، از الواری استفاده کنید که از کوره‌ی چوب خشک‌کنی عبور کرده باشند. ماده‌ی پوشاننده‎ی کف باید درحالی که سیستم گرمایشی روشن است، به‌مدت دو روز در اتاق بماند. تنها بعد از این مرحله است که می‌توانید کف‌پوش را بگذارید. عمل به تمامی دستورات ایمنی و توصیه‌های نصب برای خانه‌های چوبی، خطر آتش‌سوزی را از بین می‌برد، هزینه‌های مصارف گرمایشی را کاهش و طول عمر سیستم گرمایشی را افزایش خواهد داد و آسایش و امنیت را به خانه‌ی شما خواهد آورد.

سیستم آبیِ کف‌پوش‌های عایق حرارت (ویژگی‌های اصلی)

این سیستم گزینه‌ی مناسب دیگری برای گرم‌کردن فضا در خانه‌های چوبی به‌حساب می‌آید و متشکل از لوله‌های پلاستیکیِ تقویت‌شده با فلز است. لوله‌ها در زیر سطح کف‌پوشِ نهایی قرار می‌گیرند. آب گرم درون لوله‌ها می‌چرخد و گرمای خود را به پوشش کف و فضای اتاق منتقل می‌کند. یکی از مزایای بزرگ این نوع از سیستم کف‌پوش‌های عایقِ حرارت این است که به‌خوبی نوع رسانای الکتریکی آن، سطح کف‌پوش را به‌صورت یکپارچه گرم می‌کند و حرارت یکسانی را به داخل خانه می‌فرستد؛ مزیتی که سیستم رادیاتور فاقد آن است. نکته‎ مثبت دیگر این است که، مانند آن نوع دیگر، کل اجزای تشکیل‌دهنده‌ی آن در زیر کف خانه پنهان است. این سیستم بر طراحی اتاق تأثیری نمی‌گذارد و فضا را هدر نمی‌دهد. نصب سیستم آبی کف‌پوش‌های عایقِ حرارت در یک خانه‌ی چوبی، هوای گرم رضایت‌بخشی را در خانه فراهم می‌کند. اکثراً در خانه از آن به‌عنوان سیستم گرمایشی اصلی استفاده می‌شود.

روند نصب این سیستم در خانه‌ی چوبی جوانب خاصی دارد که دانستن آن‌ها اهمیت دارد. سیستم آبی‌ای که در نصب آن از روکار سیمانی استفاده نشده باشد، از بهترین سیستم‌های آبی در خانه‌های ساخته‌شده از مصالح طبیعی به‌شمار می‌آید. این مسئله کاملاً قابل‌درک است: روکار سیمانی وزن زیادی دارد و بنای چوبی به‌سختی قادر به تحمل آن خواهد بود.

دو روش برای نصب سیستم آبی وجود دارد: روش پیمانه‌ای و روش دنده و شانه. به‌طور کلی، سیستم آبیِ کف‌پوش‌های عایق حرارت مستقیماً بر روی زیرسازی کف‌پوش نصب می‌شود. این دو روش تفاوت‌های ساختاری دارند. در سیستم پیمانه‌ای از پیمانه‌های آماده‌ای استفاده می‌شود که کانال‌هایی برای ورق‌ها و لوله‌ها دارند. در سیستم دنده و شانه، قطعات سیستم در بین تخته‌ها قرار داده می‌شوند. با نصب این سیستم یک نوع زیرسازیِ کف‌پوش ایجاد می‌شود که سازندگان، کف‌پوشِ نهایی را بر روی آن قرار می‌دهند. کف‌پوش نهایی که از الوار ساخته شده باشد را می‌توان مستقیماً بر روی ورق آلومینیوم پهن کرد، اما روکش لینولئوم (مشمع کف) یا کاشی نیاز به یک لایه‎ی اضافی دارند. این لایه‌ی اضافی به گرمایش یکسان فضا بسیار کمک می‌کند، همچنین باعت پخش‌شدن بار کف‌پوش نهایی می‌شود.

پیش از این‌که مستقیماً کار بر روی پروژه‌ی سیستم آبی گرمایشی را شروع کنید، خیلی مهم است که ابتدا آن را بسازید. چراکه هنگام نصب این سیستم در یک خانه‌ چوبی، توجه به ساختار معماری خانه‎ی چوبی الزامی است. چراکه الوار، به‌عنوان مصالح ساختمان‌سازی، ویژگی‌های بخصوصی دارد:

روند خشک‌شدن آن بیش از یک سال طول می‌کشد. در هنگام گذاشتن لوله‌ها باید این بخش از کار را را در نظر گرفت.
برای جلوگیری از ترک‌ خوردن الوار، مهم است که هوای خانه در سطح معینی حفظ شود.
بهترین نتیجه تنها با دانستن تمام این ویژگی‌ها و بکارگیری عملی آن‌ها به‌دست می‌آید. هزینه‌ی سیستم آبیِ کف‌پوش‌های عایقِ حرارت بیشتر از سیستمِ سنتی رادیاتور است، اما مزایای بزرگ‌تری نسبت به آن دارد. روند نصب سیستم گرمایشی می‌تواند توسط متخصص صورت گیرد یا شما می‌توانید کل روند آن را مطالعه کنید و خودتان دست‌به‌کار شوید. مهم است که هر مرحله از کار را به‌دقت بررسی کنید؛ این کار خطر خرابی سیستم را از بین می‌برد. همان‌طور که بازسازی آن به هر شکل، هزینه‌های گزافی برای شما خواهد داشت.

در سایر موارد می‌توان گفت که سیستم آبیِ کف‌پوش‌های عایقِ حرارت قادر است زندگی در یک خانه‌ی شخصی را بسیار رضایت‌بخش و راحت کند. از آن‌جایی که خودش منبع گرمایش یکسان فضا است، می‎توان در خانه‌های چوبی از آن به‌عنوان منبع اصلی گرما و یا حتی به‌عنوان منبع فرعی استفاده کرد. این سیستم کاملاً با ویژگی مخصوص خانه‌های چوبی(یعنی؛ سازگاری با محیط زیست) تناسب دارد. علاوه‌بر این هزینه‌های مصارف گرمایشی را نزدیک به 15 درصد کاهش می‌دهد.

سیستم کف‌پوش‌های عایقِ حرارت، چه آبی باشد چه الکتریکی، آسایش حرارتی را در خانه فراهم می‌کند. بیشترین دمای توصیه‌شده برای زیرسازی کف‌پوش، 29 درجه‌ی سانتی‌گراد است. دماهای بالاتر ممکن است برای سلامتی انسان مضر باشند. توصیه می‌شود که میانگین دمای کف‌پوش در خانه از 26 درجه‌ی سانتی‌گراد تجاوز نکند. دما در قسمت‌های نزدیک به درب‌ها و پنجره‌ها می‌تواند تا 33 درجه‌ی سانتی‌گراد تنظیم شود تا اتلاف گرما را در این نواحی متعادل سازد. همین دما می‌تواند در حمام؛ جایی که افراد اغلب مدت کوتاهی پابرهنه در آن می‌مانند، نیز تنظیم شود.

به‌طور کلی، لفظ آسایش حرارتی یعنی شرایطی که هوا در آن نه سرد باشد نه داغ. چنین حالتی فقط با استفاده از یک سیستم حرارت‌دهی تابشیِ کم‌دما – سیستم کف‌پوش‌های عایقِ حرارت – به‌دست می‌آید. در کنار تمام این فاکتورها، کف‌پوش تنها سطحی از خانه است که با آن تماس مداوم داریم. به همین جهت، برای تجربه‌ی یک زندگی راحت در یک خانه‌ی شخصی چوبی، احساس آسایش حرارتی بسیار اهمیت دارد. این سیستم گرمایشیِ کف‌پوش، در مواردی که از مصالحی مانند کاشی و سنگ برای کف‌سازی استفاده شده است، به‌شدت توصیه می‌شود. این روزها بسیاری از متخصصین، با توجه به این‌که سرعت واکنش سیستم کف‌پوش‌های عایقِ حرارت آهسته است (به آرامی گرم و به آرامی سرد می‌شود)، استفاده از تعدیل‌کننده‌ی خودکار هوا را پیشنهاد می‌کنند. این تعدیل‌کننده، عملکرد سیستم‌ها را بدون دخالت اشخاص کنترل خواهد کرد. به همین دلیل، دمای ماده‎ی حامل گرما (که برای سیستم فراهم شده است) با دمای بیرون از منزل مطابقت خواهد کرد. پس از تغییر دمای اتاق، دمای ماده‌ حامل گرما تغییر خواهد کرد. نصب تعدیل‌ کننده‌ هوا از نظر اقتصادی به ‌هیچ‌وجه باصرفه نیست.

چه‌چیزی را انتخاب کنیم؟ پرداخت پولِ بیشتر برای یک چیزِ بهتر، ارزشش را دارد؟ این موضوع بستگی به این دارد که میل و اشتیاق شما چه‌قدر شدید باشد و اینکه چه مقدار پول می خواهید پرداخت کنید.

شیوه‌ی عملکردِ سیستم کف‌پوش‌های عایقِ حرارت، نشان می‌دهد که این سیستم بسیار مورد اطمینان است و هنگام استفاده از آن به‌ندرت مشکلی پیش می‌آید. می‌توان آن را کاملاً تحت کنترل درآورد و نصب آن نباید برای افراد متخصص دشوار باشد. هزینه‌ی بالا و خطر بالای «خرابی و نقص فنی» ؛ این‌ها بهایی هستند که باید بپردازید تا از فرصت لذت‌بردن از راحتی و آسایشی که به‌وسیله‌ی سیستم کف‌پوش‌های عایقِ حرارت فراهم شده است، بهره‌مند شوید

جهت ساخت خانه چوبی بر اساس بودجه و سلیقه شما، کارشناسان ویلا چوبی شما را راهنمایی و مشاوره رایگان را در اختیار شما عزیزان قرار می دهند.